معرفی نامه پولس رسول به تیطوس(انجیل عهد جدید - ترجمه هزاره نو)

تیطوس
1)از پولُس، خادم خدا و رسول عیسی مسیح، در خدمتِ ایمانِ برگزیدگانِ خدا و شناخت آن حقیقت که موجد دینداری است، و به امید حیات جاویدان که خدای منزّه از هر دروغ از ایام ازل بدان وعده فرمود و کلام خود را در زمان مقرر آشکار ساخت، به‌واسطۀ موعظه‌ای که به حکم نجات‌دهندۀ ما خدا به من سپرده شد،
به تیتوس، فرزند راستینم در ایمانی مشترک:
فیض و آرامش از جانب خدای پدر و نجات‌دهندۀ ما عیسی مسیح بر تو باد.
مأموریت تیتوس در کْرِت
تو را از آن‌رو در کْرِت برجا گذاشتم تا کارهای ناتمام را سامان دهی و همانگونه که تو را امر کردم، در هر شهر مشایخی برگماری.
شیخ کلیسا باید بری از ملامت، شوهرِ وفادارِ تنها یک زن، و دارای فرزندانی باایمان باشد که از هرگونه اتهام لجام‌گسیختگی و سرکشی مبرا باشند. چرا‌که ناظر کلیسا کارگزار خداست و از همین‌رو باید بَری از ملامت باشد، نه خودرأی یا تندخو یا میگسار یا خشن یا در پی منافع نامشروع، بلکه شهره به میهمان‌نوازی و دوستدارِ نیکویی و خویشتندار و پارسا و مقدّس و منظم؛ و پایدار بر کلام مطمئنی که تعلیم داده شده است تا بتواند دیگران را بر پایۀ تعلیم صحیح پند دهد و نظر مخالفان را رد کند.
زیرا گردنکشانِ یاوه‌گوی و فریبکار بسیارند، بخصوص از ختنه‌شدگان، که دهانشان را باید بست، زیرا برای کسب منافع نامشروع، تعالیم ناشایسته می‌دهند و بدینگونه خانواده‌ها را به‌تمامی تباه می‌سازند. حتی یکی از انبیای خودشان گفته است: «کْرِتیان همواره مردمانی دروغگو و وحوشی شرور و شکم‌پرستانی تن‌پرورند.» این شهادت راست است. پس آنان را سخت توبیخ کن تا از سلامتِ ایمان برخوردار باشند و به افسانه‌های یهود و احکامِ منکرانِ حقیقت گوش نسپارند. برای پاکان همه‌چیزْ پاک است، امّا برای آنان که آلوده‌اند و بی‌ایمان، هیچ‌چیز پاک نیست، بلکه هم فکرشان آلوده است و هم وجدانشان. مدّعی خداشناسی‌اند، امّا با کردارشان او را انکار می‌کنند. نفرت‌انگیزند و نافرمان، و نامناسب برای هر کار نیکو. (1_16)

تعلیم صحیح
2)امّا تو از آنچه مطابق با تعلیم صحیح است، سخن بگو. مردان سالخورده را بگو که معتدل و باوقار و خویشتندار باشند و در ایمان و محبت و پایداری، به‌شایستگی رفتار کنند.
به همینسان، زنان سالخورده باید شیوۀ زندگی محترمانه‌ای داشته باشند. نباید غیبت‌گو یا بندۀ شراب باشند، بلکه باید آنچه را که نیکوست تعلیم دهند، تا بتوانند زنان جوانتر را خرد بیاموزند که شوهردوست و فرزنددوست باشند و خویشتندار و عفیف و کدبانو و مهربان و تسلیمِ شوهر، تا کلام خدا بد گفته نشود.
نیز مردان جوان را پند‌ده تا خویشتندار باشند. خودْ در همه‌چیز سرمشق اعمال نیکو باش. در تعلیم خود صداقت و جدیّت به‌خرج ده، و سلامتِ گفتارت چنان باشد که کسی آن را مذمّت نتواند کرد، تا مخالفان چون فرصت بدگفتن از ما نیابند، شرمسار شوند.
غلامان را بیاموز که در هر‌چیز تسلیم اربابانشان باشند و برای جلب خشنودی آنها بکوشند؛ و چون و چرا نکنند و از آنان ندزدند، بلکه کمال امانت را نشان دهند تا در هر‌چیز تعلیم مربوط به نجات‌دهندۀ ما خدا را زینت بخشند.
زیرا فیض خدا به‌ظهور رسیده است، فیضی که همگان را نجات‌بخش استو به ما می‌آموزد که بی‌دینی و امیال دنیوی را ترک گفته، با خویشتنداری و پارسایی و دینداری در این عصر زیست کنیم،در حینی که منتظر آن امید مبارک، یعنی ظهور پرجلال خدای عظیم و نجات‌دهندۀ خویش عیسی مسیح هستیم،که خود را فدای ما ساخت تا از هر شرارت رهایی‌مان بخشد و قومی برای خود طاهر سازد که از آنِ خودش باشند و غیور برای کار نیکو.
اینها را بگو، و با کمال اقتدار تشویق و توبیخ کن، و مگذار کسی تو را حقیر شمارد. (1_15)

رفتار نیکو
3)ایشان را یادآور شو که تسلیم حکمرانان و صاحبمنصبان باشند و فرمانبرداری کنند، و برای هر کار نیک آماده باشند؛ کسی را ناسزا نگویند و ستیزه‌جو نباشند، بلکه باملاحظه باشند و نزد همه براستی فروتن.
ما نیز زمانی نادان و نافرمانبردار بودیم و گمراه و بندۀ همهگونه امیال و لذتها؛ و در کین و حسد روزگار می‌گذراندیم. منفور بودیم و متنفر از یکدیگر.امّا چون مهربانی و انساندوستی نجات‌دهندۀ ما خدا آشکار شد،ما را نه به‌سبب کارهای نیکویی که کرده بودیم، بلکه از رحمت خویش نجات بخشید، به غسل تولد تازه و نو شدنی که از روح‌القدس است؛که او را به‌فراوانی بر ما فروریخت، به‌واسطۀ منجی ما عیسی مسیح،تا به فیض او پارسا شمرده شده، بنا‌بر امید حیات جاویدان، به وارثان بدل گردیم. این سخنی است درخور اعتماد. و از تو می‌خواهم که بر این امور تأکید ورزی، تا آنان که بر خدا اعتماد بسته‌اند، از یاد نبرند که خویشتن را وقف کارهای نیکو نمایند، که اینها همگان را نیکو و سودمند است.
امّا از مجادلات نابخردانه و شجره‌نامه‌ها و بحثها و نزاعهای پیرامونِ شریعت اجتناب کن، زیرا بی‌فایده و بی‌ارزش است.به آن که عامل تفرقه است یک بار، و سپس برای دوّمین بار هشدار ده، و از آن پس، با او قطع ارتباط کن. چرا‌که می‌دانی چنین شخص منحرف است و گناهکار، و خودْ عامل محکومیت خویش. (1_11)

نصایح پایانی
وقتی آرتِماس یا تیخیکوس را نزدت فرستادم، بکوش تا هرچه زودتر نزد من به نیکوپولیس آیی، زیرا عزم آن دارم که زمستان را در آنجا به‌سر برم. تا آنجا که می‌توانی، زیناسِ وکیل و آپولُس را در انجام سفرشان مدد فرما تا هیچ محتاج نمانند. بگذار همکیشان ما بیاموزند که خویشتن را وقف انجام کارهای نیکو کنند تا برای رفع نیازهای ضروری تدارک بینند و زندگی بی‌ثمری نداشته باشند.
آنان که با من‌اند، جملگی تو را سلام می‌فرستند. به آنان که ما را در ایمان دوست می‌دارند، سلام برسان.
فیض با همۀ شما باد. (12_15)