نامه اول پولس به تسالونیکیان (انجیل عهد جدید_ترجمه هزاره نو)

اول تسالونیکیان
1)از پولُس و سیلاسو تیموتائوس،
به کلیسای تِسالونیکیان که در خدای پدر و خداوندْ عیسی مسیح‌اند:
فیض و آرامش بر شما باد.(1)

شکرگزاری و دعا
ما همواره خدا را به‌خاطر وجود همۀ شما شکر می‌گوییم و از شما در دعاهای خود نام می‌بریم، و پیوسته در حضور خدا و پدر خود، عمل شما را که از ایمان ناشی می‌شود و محنت شما را که محرک آن محبت است و پایداری شما را که از امید به خداوندمان عیسی مسیح الهام می‌گیرد، به‌یاد می‌آوریم.
زیرا ای برادران که محبوب خدایید، از برگزیدگی شما آگاهیم.چرا‌که انجیل ما تنها نه با کلمات، بلکه با قدرت و روح‌القدس و یقین کامل به شما رسید، چنانکه نیک می‌دانید به‌خاطر شما چگونه در میانتان رفتار کردیم.شما از ما و از خداوند سرمشق گرفتید و در رنج بسیار، کلام را با آن شادی که روح‌القدس می‌بخشد، استقبال کردید.بدینگونه شما برای همۀ ایمانداران مقدونیه و اَخائیه سرمشقی بر جای گذاشتید، زیرا کلام خداوند به‌واسطۀ شما نه‌تنها در مقدونیه و اَخائیه طنین افکند، بلکه ایمان شما به خدا در همه‌جا بر سر زبانهاست، آنگونه که دیگر نیازی نیست ما چیزی بگوییم.زیرا آنان خود از استقبال گرم شما از ما سخن می‌گویند، و از اینکه چگونه از بتها دست کشیده، به‌سوی خدا بازگشتید تا خدای زنده و حقیقی را خدمت کنید و در انتظار آمدن پسر او از آسمان باشید، که از مردگان برخیزانیدش، یعنی عیسی، که ما را از غضب آینده رهایی می‌بخشد.(2_10)

خدمت پولُس در تِسالونیکی
2)ای برادران، خود می‌دانید که آمدن ما نزد شما بیهوده نبوده است، بلکه هرچند پیشتر در شهر فیلیپی آزار و اهانت بر ما رفت، چنانکه می‌دانید، امّا به‌مدد خدای خود دلیری کردیم تا انجیل خدا را به‌رغم مخالفتهای بسیار به شما برسانیم.زیرا اگر ترغیبتان می‌کنیم، از گمراهی یا انگیزه‌های ناپاک نیست، و قصد فریبتان را نیز نداریم، بلکه چون کسانی سخن می‌گوییم که خدا بر آنها مهر تأیید زده و انجیل را بدیشان به امانت سپرده است. ما در پی خشنود ساختن مردم نیستیم، بلکه خشنودی خدایی را طالبیم که دلهای ما را می‌آزماید.شما نیک می‌دانید که ما هرگز به چاپلوسی دست نیازیدیم، و از ظاهرسازی چون سرپوشی برای طمع سود نجستیم - خدا گواه ماست.و نیز جویای ستایش از انسانها نبوده‌ایم، چه از شما و چه از دیگران.
هرچند در مقام رسولان مسیح حقی بر گردن شما داشتیم، امّا همچون مادری شیرده که از کودکان خود نگهداری می‌کند، با شما به‌نرمی رفتار کردیم.شدت علاقۀ ما به شما چنان بود که شادمانه حاضر بودیم نه‌تنها انجیل خدا را به شما برسانیم، بلکه از جان خود نیز در راه شما بگذریم، چندانکه ما را عزیز گشته بودید.شما ای برادران، به‌یقین محنت و مشقّت ما را به‌یاد دارید، که شب و روز کار می‌کردیم تا آن هنگام که انجیلِ خدا را به شما وعظ می‌کنیم، سربار کسی نباشیم.
شما شاهدید و خدا خود نیز گواه است که با چه پاکی و درستی و بی‌عیبی با شما ایمانداران رفتار کردیم.چنانکه می‌دانید، رفتار ما با یکیک شما چون رفتار پدری با فرزندانش بود.شما را تشویق کرده، دلداری می‌دادیم و سفارش می‌کردیم که شیوۀ رفتارتان شایستۀ خدایی باشد که شما را به پادشاهی و جلال خود فرامی‌خواند.
نیز ما خدا را پیوسته شکر می‌گوییم که شما به‌هنگام پذیرفتن کلام خدا، که از ما شنیدید، آن را نه‌چون سخنان انسان، بلکه چون کلام خدا پذیرفتید، چنانکه براستی نیز چنین است؛ همان کلام اکنون در میان شما که ایمان دارید، عمل می‌کند. زیرا ای برادران، شما از کلیساهای خدا در یهودیه که در مسیحْ عیسایند، سرمشق گرفتید: شما نیز از هموطنان خود، همان آزارها را دیدید که آنان از یهودیان دیدند، از آنان که عیسای خداوند و پیامبران را کشتند و ما را نیز بیرون راندند. آنان خدا را خشنود نمی‌سازند و با همۀ مردم دشمنی می‌ورزند، و نمی‌گذارند ما با غیریهودیان سخن بگوییم تا نجات یابند. بدینگونه همواره پیمانۀ گناهان خود را لبریز می‌کنند. امّا غضب خدا سرانجام بر ایشان فروریخته است. (1_16)

اشتیاق پولُس برای دیدار با ایمانداران تِسالونیکی
و امّا ای برادران، چون کوتاه‌زمانی از شما به‌دور افتادیم، البته جسماً و نه قلباً، با اشتیاقی بس پرشورتر کوشیدیم تا روی شما را ببینیم.چرا‌که خواهان آمدن نزد شما بودیم - براستی که من، پولُس، بارها سعی کردم - ولی شیطان مانع شد.زیرا چیست امید و شادی و تاج افتخار ما در حضور خداوندمان عیسی هنگامی که بازگردد؟ مگر شما نیستید؟ براستی که شمایید جلال و شادی ما.(17_20)

گزارش دلگرم‌کنندۀ تیموتائوس
امّا اکنون تیموتائوس از نزد شما بازگشته و ما را مژده از ایمان و محبت شما آورده است. او به ما خبر داده که شما همیشه از ما به‌نیکی یاد می‌کنید و همانگونه که ما مشتاق دیدار شماییم، شما نیز شوق دیدار ما را دارید.از همین‌رو، ای برادران، با وجود همۀ فشارها و زحمات، از بابت شما و ایمانتان دلگرم شده‌ایم.اکنون می‌توانیم نفسی به‌راحت برآوریم، زیرا شما در خداوند استوارید.امّا چگونه می‌توانیم به شکرانۀ اینهمه شادی که به‌خاطر شما در حضور خدای خود یافته‌ایم، او را سپاسی بسزا گوییم؟ ما روز و شب از دل و جان دعا می‌کنیم که باز به دیدارتان نایل شویم تا هر کاستی ایمان شما را برطرف سازیم.
خودِ خدا، پدر ما، و خداوند ما عیسی، راه ما را به‌سوی شما هموار سازد.و همانگونه که محبت ما به شما فزونی می‌یابد، خداوند محبت شما را به یکدیگر و به همۀ مردم بسیار افزون گرداند.و دلهای شما را استواری بخشد تا آنگاه که خداوند ما عیسی با همۀ مقدّسان خود می‌آید، در حضور خدا، پدر ما، بی‌عیب و مقدّس باشید. (6_13)

زندگی خداپسندانه
4)دیگر اینکه، ای برادران، شما از ما آموختید که چگونه باید رفتار کنید تا خدا را خشنود سازید، همانگونه که چنین نیز می‌کنید. اکنون به نام عیسای خداوند از شما استدعا داریم و اندرزتان می‌دهیم که در این‌باره هرچه بیشتر تلاش کنید. زیرا آگاهید که از جانب عیسای خداوند، چه احکامی به شما داده‌ایم.
خواست خدا این است که مقدّس باشید: خود را از بی‌عفتی دور نگاه دارید.هر‌یک از شما باید بداند که چگونه در پاکی و برازندگی، بدن خود را تحت تسلّط نگاه دارد.نباید همانند قومهایی که خدا را نمی‌شناسند، دستخوش امیال شهوانی باشید.هیچ‌کس نباید در این امر دست تجاوز یا طمع به حریم برادر خود دراز کند. چنانکه پیشتر به شما گفتیم و هشدار دادیم، خداوند همۀ این کارها را کیفر خواهد داد.زیرا خدا ما را نه به ناپاکی، بلکه به قدّوسیت فراخوانده است.پس، هر‌که این تعلیم را رد کند، نه انسان، بلکه خدایی را رد کرده که روح قدّوس خود را به شما عطا می‌فرماید.
دربارۀ محبت برادرانه نیازی نیست چیزی به شما بنویسیم، زیرا خود از خدا آموخته‌اید که یکدیگر را محبت کنید، و براستی که همۀ برادران را در سرتاسر مقدونیه محبت می‌کنید. با اینهمه، ای برادران، ترغیبتان می‌کنیم که هرچه بیشتر چنین کنید.
آرزومند این باشید که زندگی آرامی داشته باشید و سر به کار خویش مشغول بدارید و با دستهای خود کار کنید، همانگونه که شما را حکم کردیم. بدینسان، زندگی روزمرۀ شما احترام مردمِ بیرون را بر‌خواهد انگیخت، و محتاج کسی نیز نخواهید بود. (1_12)

بازگشت خداوندْ عیسی
ای برادران، نمی‌خواهیم از حال خفتگان بی‌خبر باشید، مبادا همچون دیگر مردمان که امیدی ندارند، به ماتم بنشینید.زیرا اگر ایمان داریم که عیسی مرد و باز زنده شد، پس به همینسان خدا آنان را نیز که در عیسی خفته‌اند، با وی باز‌خواهد آورد. این را به‌واسطۀ کلام خودِ خداوند به شما می‌گوییم: کسانی از ما که هنوز زنده‌اند و تا آمدن خداوند باقی می‌مانند، به‌یقین از خفتگان پیشی نخواهند گرفت. زیرا خداوند، خود با فرمانی بلندآواز و آوای رئیس فرشتگان و نفیر شیپور خدا، از آسمان فرود خواهد آمد. آنگاه نخست مردگانِ در مسیح، زنده خواهند شد. پس از آن، ما که هنوز زنده و باقی مانده‌ایم، با آنها در ابرها ربوده خواهیم شد تا خداوند را در هوا ملاقات کنیم، و بدینگونه همیشه با خداوند خواهیم بود. پس بدین سخنان، یکدیگر را دلداری دهید. (13_18)

5)و امّا دربارۀ وقتها و زمانها، ای برادران، نیازی نیست چیزی به شما بنویسم. زیرا خود نیک می‌دانید که روز خداوند همچون دزدی که شبهنگام می‌آید، فرا‌‌خواهد رسید. آن زمان که مردم می‌گویند: «صلح و امنیت حکمفرماست»، ناگهان هلاکت بر ایشان نازل خواهد شد، بدانسان که زن آبستن به دردِ زایمان دچار شود، و از آن گریزی نخواهد بود.
امّا شما ای برادران، در تاریکی نیستید تا آن روز چون دزد غافلگیرتان کند. شما همه فرزندانِ نور و فرزندان روزید؛ ما به شب و به تاریکی تعلق نداریم. پس همانند دیگران به خواب نرویم، بلکه بیدار و هشیار باشیم. زیرا آنان که می‌خوابند، شبهنگام می‌خوابند، و آنان که مست می‌کنند، شبهنگام مست می‌کنند. امّا ما چون به روز تعلّق داریم، باید هشیار باشیم، و ایمان و محبت را همچون زره‌ای سینه‌پوش بر تن کنیم، و امیدِ نجات را همچون کلاهخود بر سر نهیم. زیرا خدا ما را نه برای غضب، بلکه برای کسب نجات به‌واسطۀ خداوندمان عیسی مسیح تعیین کرده است، که به‌خاطر ما مرد، تا چه بیدار باشیم و چه خفته، با او زندگی کنیم. پس یکدیگر را تشویق و تقویت کنید، چنانکه اکنون نیز می‌کنید. (1_11)

اندرزهای پایانی
حال ای برادران، تقاضا می‌کنیم آنان را که در میان شما زحمت می‌کشند و از جانب خداوند رهبران شما بوده، پندتان می‌دهند، گرامی بدارید، و با محبت، کمال احترام را به‌سبب کاری که انجام می‌دهند، برایشان قائل باشید. و با یکدیگر در صلح و صفا زندگی کنید.
ای برادران، از شما استدعا می‌کنیم که کاهلان را هشدار دهید؛ کم‌جرئتان را تشویق کنید؛ ضعیفان را حمایت نمایید؛ و با همه بردبار باشید. زِنهار، کسی بدی را با بدی پاسخ نگوید، بلکه همواره در پی نیکی کردن به یکدیگر و به همۀ مردم باشید.
همیشه شاد باشید؛پیوسته دعا کنید؛در هر وضعی شکرگزار باشید، زیرا این است خواست خدا برای شما در مسیحْ عیسی.
آتش روح را خاموش مکنید؛نبوّتها را خوار مشمارید.همه‌چیز را بیازمایید؛ آنچه را نیکوست، به‌چنگ بگیرید.از هرگونه بدی دوری کنید.
خدای آرامش، خودْ شما را به‌تمامی تقدیس کند و روح و جان و تن شما تا آمدن خداوندمان عیسی مسیح، بی‌عیب محفوظ بماند. او که شما را فرامی‌خواند، امین است و این را خواهد کرد.
ای برادران، برای ما دعا کنید. با بوسه‌ای مقدّس همۀ برادران را سلام گویید. در حضور خداوند، شما را قسم می‌دهم که این نامه را برای همۀ برادران قرائت کنید.
فیض خداوند ما عیسی مسیح با شما باد. آمین. (12_28)