سه پیغام قیام مسیح

داستاني از ديوژن گفته شده که روزي او بر يک مجموعه استخوانهاي مرده نگاه مي‌کرد و اسکندر کبير از او پرسيد به چه نگاه مي‌کني؟ ديوژن گفت مي‌خواهم استخوانهاي پدر تو را پيدا کنم. اسکندر پاسخ جالبي داد. او گفت همه در دنياي مردگان يکسان هستند.

قیام مسیح پیروزی او را بر مرگ اعلام کرد

‎ اما خبر خوشي داريم که عيسي مسيح در دنياي مردگان با ديگر مردگان يکي نيست. او به دنياي مردگان تعلق ‏ندارد بلکه به دنياي زندگان‏‎.
‎ ‎
روزي زني شوهرش را از دست داد. دختر کوچولوي اين زن از مادر پرسيد که پدرش الآن کجاست؟ مادرش ‏پاسخ داد نزد مسيح. روز بعد دختر کوچولو با مادرش نزد يکي از دوستان بودند و مادر شروع به گريه کرد و از ‏غم از دست دادن شوهرش حرف مي‌‎زد. دختر رو به مادر کرد و گفت: آيا وقتي مي‌‎داني چيزي ‏کجاست آن را از دست داده‌‎اي. مادر پاسخ داد خير. دختر جواب داد: پس چطور با اينکه ‏مي‌‎داني بابا کجاست باز هم مي‌‎گويي او را از دست داده‏‌‎اي؟‎
‎ ‎
شخصي که مسيح ‎را دارد مرگ براي او مفهومي ندارد و به آن مي‌‎خندد. اما افرادي که بدون ‏مسيح و بدون پاک شدن گناهانشان از اين دنيا مي‌‎روند، پر از ترس و وحشت هستند. مسيح نيش مرگ را ‏از بين برد. او بر مرگ غلبه يافت‎.
‎ ‎
مي‌‎شود گفت که مرگ نيرومندترين دشمن انسان است که مسيح آن را شکست داده است‏‎.
‎ ‎
روزي بچه‏‌‎اي از پدرش پرسيد: بابا مگر مسيح بر مرگ غلبه نيافت پس چرا ما مي‌‎ميريم. پدر ‏چيزي به يادش نيامد که پاسخ دهد. روز بعد با بچه در خيابان بودند، يکدفعه پدر ديد که کاميوني از چهارراه گذشت ‏و سايه آن بر پياده رو افتاد. پس پاسخ بچه را يافت و رو به بچه کرد و گفت. براي آنانيکه بدون مسيح ‏مي‌‎ميرند مرگ مانند اين است که کاميون از روي آنها رد شود. ولي براي ما که به مسيح ايمان داريم ‏مرگ مانند سايه کاميون است که از روي ما رد مي‌‎شود. هللوياه‎.
‎ ‎
در اول قرنتيان 15: 26 در مورد دشمن آخر صحبت مي‌‎کند که مرگ است و مسيح بر آن چيره شده ‏است. در آيه 55 همين باب مي‌‎گويد: اي موت نيش تو کجاست و اي گور ظفر تو کجا؟‏‎
‎ ‎
‎قيام مسيح قدرت براي زندگي جديد بخشيد‎.
‎ ‎
قرون متمادي است که انسان به دنبال قدرتي است که بتواند بر گناه و نفسش پيروز شود. من آدمهاي خيلي قوي ‏ديده‌‎ام که اسير يک تکه سيگار بوده‏‌‎اند و برايشان سخت بوده که از آن آزاد شوند. اسارت انسان ‏يک چيز عميقي است که فقط قيام مسيح از مردگان مي‌‎تواند ضمانت کند که قوت براي آزادي از آن ‏وجود دارد‎.
‎ ‎
در افسسيان 1: 19 و 20 پولس رسول براي ايمانداران دعا مي‌‎کند که قوت قيام مسيح برايشان آشکار ‏شود تا با آن قوت بر هر وسوسه و حيله و مکر شيطان و هر نوع کشش نفس پيروز شوند. در دوم پطرس 1: 3 و ‏‏4 مي‌‎گويد که قوت او يعني همان قوت قيام او به ما امکان زندگي خداپسندانه را بخشيده است‏‎.
‎ ‎
نه فقط قيام مسيح زندگي روحاني ما را قيام مي‌‎دهد بلکه قوتي عالي مي‌‎بخشد تا زندگي قيام کرده ‏را هر روزه تجربه کنيم و آيات و معجزات و شفاها را در زندگيمان مرتباً مشاهده کنيم‎.
‎ ‎
‎قيام مسيح وعده جلال را مي دهد‏‎.
‎ ‎
در اول قرنتيان 12: 22-24 در مورد اميد پرجلال ما ايمانداران صحبت مي‌‎کند. در اول تسالونيکيان 4: ‏‏13 و 14 نيز در مورد قيام ما از مردگان صحبت مي‌‎کند. ايماندار به مسيح بدون هدف و اميد زندگي ‏نمي‌‎کند، بلکه اميدي پرجلال دارد که قيام مسيح اين اميد را به او مي‌‎دهد که روزي از مردگان ‏بر خواهد خواست و با ديگر مقدسين وارث جلال خواهد شد‏‎.
‎ ‎
ويکتور فرانکل که جانشين زيگموند فرويد بود و در کمپهاي کار اجباري نازيها بوده، مي‌‎گويد‎: ‎‎در اين کمپها اگر کسي اميدي نداشت و هدفي براي زندگي نمي‌‎يافت به گوشه‏‌‎اي مي ‏خزيد و بالآخره با مرگ جانخراشي مي‌‎مرد‎.
‎ ‎
انسان بدون اميد و آن هم اميد پرجلال مرده است‏‎.
‎ ‎
زن شخصي، بيماري سختي گرفت و شوهر او که خيلي او را دوست مي‌‎داشت و نمي‌‎توانست ‏بدون او زندگي کند. به او پيشنهاد داد که خودکشي کنند تا بدون هم زندگي نکنند. اينها اگر چه يکديگر را خيلي ‏دوست داشتند ولي اميدي بالاتر از حال حاضر براي خود نداشتند‏‎.
‎ ‎در زمان پولس رسول نوشته‏‌‎اي که زياد در قبرها ديده مي شد اين بود‏‎:
‎ ‎
من نبودم‎
‎ بوجود آمدم‎
‎ نيستم‎
‎ ديگر برايم مهم نيست‎
‎ اين اوج نااميدي و بي هدفي انسان را بدون مسيح نشان مي دهد‏‎.
‎ ‎
امروز آيا شما اميد پرجلال را داري؟ آيا در اين قيام عيسي مسيح به فراتر از مرگ نگاه مي‌‎کني؟‎
‎ مسیح با قیامش از مردگان بر مرگ و بر گناه و بر تمام نا امیدیهای ما خط بطلان کشید.