قطعه هایی عاشقانه

از مرز خوابم میگذشتم
سایه ی تاریک یک نیلوفر روی همه ی این ویرانگی ها فرو افتاده بود
کدامین باد بی پروا دانه ی این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد؟؟؟
نیلوفر رویید
ساقه اش از ته خواب شقایق هم سر کشید
سیلاب بیداری رسید
چشمانم را گشودم
نیلوفر به همه ی زندگیم پیچید
هستیش در من ریشه داشت
هستیش تمام هستی من شده بود!!!!!!!

نگاه ساکت باران به روی صورتم دزدانه میلغزد
ولی باران نمیداند که من دریایی از دردم
به ظاهر گرچه میخندم ولی اندر سکوتم سخت میگریم

گمان كردن كه عاشق ترين عاشق در اين دنياست

گمان كردم كه غمخواري براي يك دل تنهاست

از عشق خود به من مي گفت از عاشقها سخن مي گفت

از اشكي داغ و آتش زن هميشه چشم او پر بود

ولي افسوس ولي افسوس , همه از عشق گفتن ها تمام گريه كردن ها تظاهر بود تظاهر بود

همه عاشق نوازيها تمام صحنه سازيها تظا هر بود

به خود گفتم دوباره بخت يارم شد
به خود گفتم كه پاياني براي انتظارم شد

به خود گفتم يارو ياور دور از ديارم شد
به خود گفتم دوباره نوبت فصل بهارم شد

ولي افسوس ولي افسوس همه از عشق گفتنها , تمام گريه كردن ها , تظاهر بود تظاهر بود