تعمید آب و اهمیت آن

در اين مقاله به جمع آوري آياتي از کتاب مقدس در رابطه با تعميد آب و لزوم آن پرداخته ايم .

معني تعميد آب
1- توبه ( بازگشت از گناهان ) وايمان به مسيح
2- دفن گناهان در آب روميان 4:6** پس‌ چونكه‌ در موت‌ او تعميد يافتيم‌، با او دفن‌ شديم‌ تا آنكه‌ به‌ همين‌ قسمي‌ كه‌ مسيح‌ به‌ جلال‌ پدر از مردگان‌ برخاست‌، ما نيز در تازگي‌ حيات‌ رفتار نماييم‌ }
3 - نافرماني از تعميد اراده خدا را رد کردن است .
4 - تعميد فرمان مسيح است متي19:28 ** پس‌ رفته‌، همه‌ امّت‌هـا را شاگـرد سازيـد و ايشـان‌ را بـه‌ اسمِ اب‌ و ابن‌ و روح‌القدس‌ تعميد دهيد }
5 - از داوري رهائي ميابيم {‌ كه‌ نمونه‌ آن‌ يعني‌ تعميد اكنون‌ ما را نجات‌ مي‌بخشد (نه‌ دور كردن‌ كثافت جسم‌ بلكه‌ امتحان‌ ضمير صالح‌ به‌ سوي‌ خدا) بواسطه‌ برخاستن‌ عيسي‌ مسيح‌، }

* ايمانداران بايد تعميد بگيرند *
متي 19:28 ** پس‌ رفته‌، همه‌ امّت‌هـا را شاگـرد سازيـد و ايشـان‌ را بـه‌ اسمِ اب‌ و ابن‌ و روح‌القدس‌ تعميد دهيد }
مرفس 16:16 ** هر كه‌ ايمان‌ آورده‌، تعميد يابد نجات‌ يابد و امّا هر كه‌ ايمان‌ نياورد بر او حكم‌ خواهد شد }
يوحنا 5:3 ** عيسي‌ در جواب‌ گفت‌: «آمين‌، آمين‌ به‌ تو مي‌گويم‌ اگر كسي‌ از آب‌ و روح‌ مولود نگردد، ممكن‌ نيست‌ كه‌ داخل‌ ملكوت‌ خدا شود.
اعمال رسولان 38:2 (پطرس‌ بديشان‌ گفت‌: «توبه‌ كنيد و هر يك‌ از شما به‌ اسم‌ عيسي‌ مسيح‌ بجهت‌ آمرزش‌ گناهان‌ تعميد گيريد و عطاي‌ روح‌القدس‌ را خواهيد يافت‌)
اعمال رسولان 48:10 ( پس‌ فرمود تا ايشان‌ را به‌ نام‌ عيسي‌ مسيح‌ تعميد دهند. آنگاه‌ از او خواهش‌ نمودند كه‌ روزي‌ چند توقّف‌ نمايد)

بقيه تعميد آب
اعمال رسولان 16*16:22 ( و حال‌ چرا تأخير مي‌نمايي‌؟ برخيز و تعميد بگير و نام‌ خداوند را خوانده‌، خود را از گناهانت‌ غسل‌ ده‌ )

*** نمونه هاي تعميد آب ***
1 - روز پنطيکاست اعمال * 41:2(پس‌ ايشان‌ كلام‌ او را پذيرفته‌، تعميد گرفتند و در همان‌ روز تخميناً سه‌ هزار نفربديشان‌ پيوستند
2 - تعميدايمانداران سامره اعمال رسولان * 12:8(ليكن‌ چون‌ به‌ بشارت‌ فيلپُّس‌ كه‌ به‌ ملكوت‌ خدا و نام‌ عيسي‌ مسيح‌ مي‌داد، ايمان‌ آوردند، مردان‌ و زنان‌ تعميد يافتند)
3 - تعميد خواجه سراي حبشي اعمال رسولان * 38:8( پس‌ حكم‌ كرد تا ارابه‌ را نگاه‌ دارند و فيلپُّس‌ با خواجه‌سرا هر دو به‌ آب‌ فرود شدند. پس‌ او را تعميد داد.
4 - تعميد پولس رسول اعمال رسولان* 18:9( در ساعت‌ از چشمان‌ او چيزي‌ مثل‌ فلس‌ افتاده‌، بينايي‌ يافت‌ و برخاسته‌، تعميد گرفت‌. )
5 - تعميد ليديا طياتيرا اعمال رسولان* 15:16( و چون‌ او و اهل‌ خانه‌اش‌ تعميد يافتند، خواهش‌ نموده‌، گفت‌: «اگر شما را يقين‌ است‌ كه‌ به‌ خداوند ايمان‌ آوردم‌، به‌ خانه‌ من‌ درآمده‌، بمانيد.» و ما را الحاح‌ نمود.
6 - تعميد گرسپس رئيس کهنه اعمال رسولان * 8:18 ( امّا كَرِسپس‌، رئيس‌ كنيسه‌ با تمامي‌ اهل‌ بيتش‌ به‌ خداوند ايمان‌ آوردند و بسياري‌ از اهل‌ قُرِنْتُس‌ چون‌ شنيدند، ايمان‌ آورده‌، تعميد يافتند )
7 - زندانيان فليپي اعمال رسولان * 33:16 (پس‌ ايشان‌ را برداشته‌، در همان‌ ساعت‌ شب‌ زخمهاي‌ ايشان‌ را شست‌ و خود و همه‌ كسانش‌ في‌الفور تعميد يافتند)
8 - شاگردان افسس اعمال رسولان * 5:19(چون‌ اين‌ را شنيدند به‌ نام‌ خداوند عيسي‌ تعميد گرفتند،
تعميد مسيح خداوندمان *متي 13:3 و * مرقس 9:1 و* لوقا

در عهد جديد دو مراسم وجود دارد: يکي تعميد آب و دومي شام خداوند. بسياري مي پرسند تعميد آب چيست؟ و براي آنها روشن نيست که چرا وقتي شخصي مسيحي مي شود يا به مسيح ايمان مي آورد تعميد مي گيرد؟ امروز به اين مسئله مي پردازيم:

تعميد آب اعتراف و نمايش کاريست که در قلبمان اتفاق افتاده است.(روميان9:10 و10)
هر کس که به مسيح ايمان مي آورد، مي بايد اعتراف کند که عيسي مسيح خداوند است و پسر خدا است و از مردگان برخاسته است و نجات دهنده اوست. با تعميد آب ما اين را اعتراف مي کنيم که عيسي مسيح گناهانمان را چنانکه آب بدن را پاک مي کند از روحمان پاک کرده است.
در کليساي اوليه تعميد آب همراه ايمان آوردن بود. يعني به محض اينکه کسي ايمان مي آورد در همان لحظه او را تعميد مي دادند. اين مسئله به اين خاطر است که اين دو يک معنا را مي دهد

با تعميد آب اعلام مي کنيم که از دنيا جدا شده و به کليسا پيوسته ايم.(اعمال رسولان 41:2)
در تعميد آب ما از دنياي گناه آلود و تحت اسارت شيطان آزاد مي شويم و اعلام مي کنيم که ما به ملکوت خدا پيوسته ايم که کليسا آن ملکوت بر زمين است. ما ايمانداري که انفرادي زندگي کند نداريم. هر که تعميد مي گيرد اعلام مي کند که به جمع کليسا پيوسته است و به آنها متعلق است و آنها را خدمت مي کند و آنها را محبت مي کند و وفادارانه از رهبران کليسا اطاعت مي کند و در تمام جلسات و مشارکت هاي کليسايي سعي مي کند که شرکت کند.

با تعميد آب نشان مي دهيم که طبيعت کهنه ما با مسيح مرد و دفن شد و با طبيعتي تازه و الهي از مردگان با مسيح برخاسته ايم.(روميان3:6-11)
هر ايماندار به مسيح طبيعت تازه اي را دريافت مي کند که کلام خدا آن را خلقت تازه مي نامد(دوم قرنتيان17:5) و آنچه که از زندگي گذشته در او بوده طبيعت کهنه ناميده مي شود. طبيعت کهنه طبيعتي است که از آدم و حوا به ارث برده ايم و طبيعت تازه طبيعتي است که از مسيح به ارث مي بريم.مي گويند پادشاهي مي خواست تعميد بگيرد و وقتي در آب فرو مي رفت دستش را بيرون نگه داشته بود. وقتي از او پرسيدند چرا موقع تعميد دستت را بيرون نگه داشته بودي، گفت چون اين دست را براي جنگ نياز دارم.

با تعميد آب اعلام مي کنيم که مي خواهيم تا آخر عمر مطيعانه شاگرد مسيح باشيم.(متي19:28)
کسي که تعميد مي گيرد بايد بداند که او استادي دارد که از او بايد پيروي کند. او هيچوقت استاد نخواهد شد بلکه هميشه شاگرد است. حتي اگر در کليسا معلم شود و عطاي تعليم بيابد باز هم شاگرد است.
شاگردان در عهد جديد افرادي بودند که با استاد خود زندگي مي کردند و از تمام رفتار و اخلاق و گفتار او نمونه مي گرفتند. کسي که اعلام مي کند مي خواهد شاگرد مسيح شود بايد با مسيح زندگي کند. با او رابطه زنده داشته باشد و از او نمونه بگيرد. ما مانند شاخه اي در تاک هستيم که بدون وجود تاک زندگي و حياتي در ما نيست. بدون مسيح ما مرديم و حياتي در ما وجود ندارد.